Âşık Püryanî – Ozan İHLÂSÎ Muhabbeti

Aldı Âşık Püryanî

Diyarı gurbeti gezdim dolandım
Durdum baktım hiçte huzur kalmamış
Gözümle görüp de iyi inandım
Sordum baktım göçte huzur kalmamış

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Gam yükünü şelek yaptım gezdirdim
Girdim baktım üçte huzur kalmamış
Feleğin çarkında canım ezdirdim
Gördüm baktım içte huzur kalmamış

Aldı Âşık Püryanî

Yıkılmış yasalar yoktur alet
Suçsuz mahkûm suçlu gezer selamet
Yemek içmek haram her şey rezalet
Vardım baktım suçta huzur kalmamış

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Allah’ın yasası değişmez başta
Cahil kendisiyle bitmez savaşta
Adalet yok ise insanlık kışta
Sürdüm baktım koçta huzur kalmamış

Aldı Âşık Püryanî

Huzuru sorarsan dalı olana
Düşündüm taşındım bundan bana ne
Ekmek arayansa deli divane
Verdim baktım açta huzur kalmamış

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Nice meyve verdim dalın başında
Ne musibet varsa kulun başında
Gidemedim kaldım yolun başında
Yardım baktım uçta huzur kalmamış

Aldı Âşık Püryanî

Bak PÜRYANÎ bunlar sana nasihat
Zengine mülk olmuş işte kâinat
Neye yarar âhiretsiz saltanat
Yordum baktım taçta huzur kalmamış

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Der İHLÂSÎ ben hissemi pay ettim
Yüke vurdum eşitledim tay ettim
Kervan yolda menzilime hay ettim
Erdim baktım güçte huzur kalmamış


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]