Âşık Püryanî – Ozan İHLÂSÎ Muhabbeti

Aldı Âşık Püryanî

Gönül tezgâhına vardım oturdum
Dikiş diktim geri söktüm tel koptu
Kudret bahçesinden derdim getirdim
Yemiş diktim yeri söktüm dal koptu

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Levh-i mahfuzdadır divanım benim
Bayrak diktim seri söktüm yel koptu
Kimseler ölçemez boy ile enim
Göğü diktim deri söktüm el koptu

Aldı Âşık Püryanî

Vuslat-ı maksuda ereyim dedim
Dostun cemalini göreyim dedim
Aşk ile değirmen kurayım dedim
Taşı diktim peri söktüm mil koptu

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Gölgem ile gezdim burda baş başa
Nefis askeriyle girdim savaşa
Hikmet kalemiyle yazıldım arşa
Bine diktim biri söktüm kol koptu

Aldı Âşık Püryanî

PÜRYANÎ dünyada güleyim derken
Sevdiğim uğruna öleyim derken
Dünyadan rızkımı alayım derken
Sinor diktim kırı söktüm çöl koptu

Aldı Ozan İHLÂSÎ

Ruhlar âleminden geldim gezildim
İHLÂSÎ’yim bir damardan süzüldüm
Parça parça kör kuyuda dizildim
Başa diktim zoru söktüm gül koptu


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]