ana sayfa
türkü sözleri
türkü notaları
türkü hikayeleri
gönül verenler
bağlama-nota
ozanlarımız
halk müziği
konser-tv
kitaplık
yazılar
sözlük
arşiv
linklerimiz
görüşleriniz
site içinde ara

Güncellemelerden haberdar olmak için
e-mail listemize üye olunuz. 

İsim: 
E-mail: 
            
       Bahtiyar Aksoy

Bahtiyar Aksoy Haktan bana emanetsin
Gerçek budur gel sevdiğim
Bırak kim ne derse desin
Bağlanmaz ki dil sevdiğim


     Der Bahtiyar geldik göze
     Çünkü bağlanmışız öze
     İşte bunun için bize
     Haset eder el sevdiğim

    
   29 Ekim 1951'de Şereflikoçhisar'ın Hamzalı köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaöğrenimini değişik şehirlerde, yükseköğrenimini ise Eskişehir'de tamamladı.

Ortaokul yıllarında eline geçen Aşık İhsani'nin bir kitabını okuduktan sonra şiire ilgi duymaya başladı. Bağlama çalmayı da küçük yaşlarda öğrendi. Zaman içerisinde görüşüp dostluk kurduğu Mahzuni, Reyhani, Mevlüt İhsani gibi aşıklardan etkilendi.

Önceleri usta malı ve geleneksel türküler söyleyen Aksoy, sonraki yıllarda kendi şiirlerini bestelemeye yöneldi.

Türküleri çeşitli sanatçılar tarafından seslendirilen Bahtiyar Aksoy, 1973 yılında Almanya'ya yerleşti. Şiirleri çeşitli araştırmalarda aktarıldı.

Aksoy'un sevda, gurbet ve politik taşlama gibi birçok konuyu işlediği şiirlerin bir bölümü önümüzdeki dönemde kitap olarak çıkacak.



Beğenmez

Herşey bende bir muamma
Aklım başımı beğenmez
İkisi de benim amma
Gözüm kaşımı beğenmez

Bazen rüzgar oldum estim
Bazen dilsiz oldum sustum
Şu dünyaya dünden küstüm
Nefsim işimi beğenmez

Ne usandım ne erindim
Hak dedim hakka büründüm
Olduğum gibi göründüm
İçim dışımı beğenmez

Der Bahtiyar hele hele
Düşündüğüm gelmez dile
Ağlıyorum güle güle
Çeşmim yaşımı beğenmez


Dostlarım

İşte geldim gidiyorum dünyadan
Neler umdum neler buldum dostlarım
Anladım ki farkı yokmuş rüyadan
Bir acayip halde kaldım dostlarım

Kargalar besledim oydu gözümü
Hiç bir zaman tartamadım sözümü
Ne baharı gördüm ne de güzümü
Mevsimden mevsime geldim dostlarım

Hergün oflar çeker bakar dururum
Gözlerim bağlıysa nasıl görürüm
Elbet birgün o menzile varırım
Dünya yalan imiş bildim dostlarım

Hey bire Bahtiyar çal hele sazın
Sardı yüreğimi gam ile hüzün
İçimde yananı varın siz çözün
Gizli gizli yaşım sildim dostlarım


Sevdiğim

Haktan bana emanetsin
Gerçek budur gel sevdiğim
Bırak kim ne derse desin
Bağlanmaz ki dil sevdiğim

Oyaladı yıllar beni
Çok incitti diller beni
Anlamadı kullar beni
Sen derdimi böl sevdiğim

Kahır ederken dünüme
Bir güneş doğdu önüme
Şükür olsun bu günüme
Bunu böyle bil sevdiğim

Der Bahtiyar geldik göze
Çünkü bağlanmışız öze
İşte bunun için bize
Haset eder el sevdiğim


Zalim

Al aşkını ver gönlümü geriye
Dünyayı başıma dar ettin zalim
Yandım senin için görmedin niye
Dağladın sinemi kor ettin zalim

Bülbül idim geldim kondum dalına
Kıyamadım el değmedim gülüne
Can istesen can verirdim yoluna
Her günümü ah u zâr ettin zalim

Şu gönlüme pençe vurdun yaralı
Ah vefâsız olmuyorsun oralı
Geçen günler birbirinden karalı
Kara bahtı bana yar ettin zalim

Bana ettiğini bir gün çekersin
Gizli gizli yaşlarını dökersin
Sen de bir soysuza boyun bükersin
Sanma ki bu işte kâr ettin zalim

Bahtiyar olanın gönlü engindir
Sevda çekenlerin bağrı yangındır
Zulmetmede ancak Aslı dengindir
Herdem başka sebep var ettin zalim


Yorgun

Gene bugünlerde bir hal var bende
Ne kadar gülsem de yüzlerim yorgun
Dosta gidem dedim can yok bedende
Nasılsa tutmuyor dizlerim yorgun

Ben beni kendimden saklar dururum
Deli miyim diye yoklar dururum
Bilmiyorum neyi bekler dururum
Bakarım yollara gözlerim yorgun

Bahtiyar başımdan duman gitmiyor
Bir çile ki eksilmiyor bitmiyor
Nasıl anlatayım gücüm yetmiyor
Dilim dargın bana sözlerim yorgun


Gözün Aydın

Sana koşan şu gönlümü
Yordun haydi gözün aydın
Bekliyordun bu günümü
Gördün haydi gözün aydın

Ah vefasız uydun ele
Zarardasın bile bile
İstediğin o menzile
Vardın haydi gözün aydın

Kendine edermiş eden
Sonunda ödermiş eden
Aklın sıra on ikiden
Vurdun haydi gözün aydın

Kovanımdan çaldın balı
Yağma ettin deli dolu
Sırtıma nice vebalı
Sardın haydi gözün aydın

Bülbül dem tutarmış güle
Fıtratında vardır çile
Bunca emeğimi yele
Verdin haydi gözün aydın

Daha ne diyeyim sana
Hiç sitem gönderme bana
Bahtiyar der muradına
Erdin haydi gözün aydın
  Zaman Üstü

Dört mevsimi bir arada
Yaşıyorum zaman üstü
Ne denizde ne karada
Koşuyorum zaman üstü

Bir el göğe çekti beni
Bir boşluğa çaktı beni
Nazarıyla yaktı beni
Üşüyorum zaman üstü

Başım belaya doymuyor
Dertleri dertten saymıyor
Gönlüm dünyaya sığmıyor
Taşıyorum zaman üstü

Terketmişim küsurları
Nimet bildim kusurları
Tek nefeste asırları 
Aşıyorum zaman üstü

Bilmiyorum ben nerdeyim
Gah ordayım gah burdayım
Hem aşikar hem sırdayım
Coşuyorum zaman üstü

Bahtiyar'da derin çile
Duygularım gelmez dile
Şu kendime kendim bile
Şaşıyorum zaman üstü


Bilir

Emri bil marufu kolaydır sanma
Cahil mihnetini çekenler bilir
Mahşeri mizanı alaydır sanma
Yaşını içine dökenler bilir

Ben insanı günahıyla yeremem
Fakir zengin diye değer veremem
Hak yaratmış derim hakir göremem
Kibiri yürekten sökenler bilir

Muhabbet duyarım Mevla dostuna
Girmedim ömrümde kuzu postuna
Dar gününde yarasının üstüne
Sabır ilacını ekenler bilir

Kimisi gaflette arar karını
Günah için bekler durur yarını
Gel Bahtiyar senin ah u zarını
Beli hak yolunda bükenler bilir


Boşuna

Zamanı durdurmaya
Hiç uğraşma boşuna
Ateşi dondurmaya
Hiç uğraşma boşuna

Şimşek ışıksız çakmaz
Sular yukarı akmaz
Balık kavağa çıkmaz
Hiç uğraşma boşuna

Durmakla yol alınmaz
Cimriden mal alınmaz
Sinekten bal alınmaz
Hiç uğraşma boşuna

Çölde sümbül açar mı
Kurt kuzudan kaçar mı
Deve kuşu uçar mı
Hiç uğraşma boşuna

Mazlumun ahı kalmaz
Ah alan iflah olmaz
Cahiller öğüt almaz
Hiç uğraşma boşuna

İğneden deve geçmez
Kedi sirkeyi içmez
Kin eken sevgi biçmez
Hiç uğraşma boşuna

Ömrüne eyle nazar
Bitiyor azar azar
Çirkine değmez nazar
Hiç uğraşma boşuna

Kul hatasız olur mu
Suç alıcı bulur mu
Dünya sana kalır mı
Hiç uğraşma boşuna

Hani eski mesel var
Viran yerde Bahtiyar
Olunur mu güzel yar
Hiç uğraşma boşuna


Bilmedim 

Hiç ummazdım birgün ansız karşıma
Bir güzel çıkacak günü bilmedim
Ağrısız kaygısız garip başıma
Çile gelecekmiş bunu bilmedim

Seven insanlara bakar gülerdim
Mevlam akıl versin diye dilerdim
Aklımın ucundan geçse silerdim
İçimdeki gizli beni bilmedim

Bahtiyar sanmıştım kendi kendimi
Gönül denen nesne yendi kendimi
Bir nazarla tuz buz ettin bendimi
Yaman bakışınla seni bilmedim


Özümsedim

Güzelliğin gözlerime nakşettim
Yüzlerini özümsedim yaban gül
Bakışını şu gönlüme hapsettim
Gözlerini özümsedim yaban gül

Daha böyle bir periyi kim görmüş
Hak tüm zarafeti hep ona vermiş
Yüreğinin şavkı dışarı vurmuş
Özlerini özümsedim yaban gül

Bahtiyar'ım evet dostlar bahtiyar
Kime nasip olmuş acep böyle yar
Dudağından dökülenler kehribar
Sözlerini özümsedim yaban gül


Gülüm

Aman duymasın nadanlar
Yüreğinde sakla gülüm
Suçum seni sevmekse yar
Ben masumum akla gülüm

Gel otur güzel yanıma
Kanın karışmış kanıma
Göz koyduysan şu canıma
Kirpiğinle okla gülüm

Bahtiyar'ım düşme dile
Düşenler çekiyor çile
Rüyamda da olsa bile
Ara sıra yokla gülüm


 

 



anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com