Bahtiyar Aksoy - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Bahtiyar Aksoy

Haktan bana emanetsin Gerçek budur gel sevdiğim Bırak kim ne derse desin Bağlanmaz ki dil sevdiğim Der Bahtiyar geldik göze Çünkü bağlanmışız öze İşte bunun için bize Haset eder el sevdiğim
29 Ekim 1951'de Şereflikoçhisar'ın Hamzalı köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaöğrenimini değişik şehirlerde, yükseköğrenimini ise Eskişehir'de tamamladı. Ortaokul yıllarında eline geçen Aşık İhsani'nin bir kitabını okuduktan sonra şiire ilgi duymaya başladı. Bağlama çalmayı da küçük yaşlarda öğrendi. Zaman içerisinde görüşüp dostluk kurduğu Mahzuni, Reyhani, Mevlüt İhsani gibi aşıklardan etkilendi. Önceleri usta malı ve geleneksel türküler söyleyen Aksoy, sonraki yıllarda kendi şiirlerini bestelemeye yöneldi. Türküleri çeşitli sanatçılar tarafından seslendirilen Bahtiyar Aksoy, 1973 yılında Almanya'ya yerleşti. Şiirleri çeşitli araştırmalarda aktarıldı. Aksoy'un sevda, gurbet ve politik taşlama gibi birçok konuyu işlediği şiirlerin bir bölümü önümüzdeki dönemde kitap olarak çıkacak.
Beğenmez Herşey bende bir muamma Aklım başımı beğenmez İkisi de benim amma Gözüm kaşımı beğenmez Bazen rüzgar oldum estim Bazen dilsiz oldum sustum Şu dünyaya dünden küstüm Nefsim işimi beğenmez Ne usandım ne erindim Hak dedim hakka büründüm Olduğum gibi göründüm İçim dışımı beğenmez Der Bahtiyar hele hele Düşündüğüm gelmez dile Ağlıyorum güle güle Çeşmim yaşımı beğenmez Dostlarım İşte geldim gidiyorum dünyadan Neler umdum neler buldum dostlarım Anladım ki farkı yokmuş rüyadan Bir acayip halde kaldım dostlarım Kargalar besledim oydu gözümü Hiç bir zaman tartamadım sözümü Ne baharı gördüm ne de güzümü Mevsimden mevsime geldim dostlarım Hergün oflar çeker bakar dururum Gözlerim bağlıysa nasıl görürüm Elbet birgün o menzile varırım Dünya yalan imiş bildim dostlarım Hey bire Bahtiyar çal hele sazın Sardı yüreğimi gam ile hüzün İçimde yananı varın siz çözün Gizli gizli yaşım sildim dostlarım Sevdiğim Haktan bana emanetsin Gerçek budur gel sevdiğim Bırak kim ne derse desin Bağlanmaz ki dil sevdiğim Oyaladı yıllar beni Çok incitti diller beni Anlamadı kullar beni Sen derdimi böl sevdiğim Kahır ederken dünüme Bir güneş doğdu önüme Şükür olsun bu günüme Bunu böyle bil sevdiğim Der Bahtiyar geldik göze Çünkü bağlanmışız öze İşte bunun için bize Haset eder el sevdiğim Zalim Al aşkını ver gönlümü geriye Dünyayı başıma dar ettin zalim Yandım senin için görmedin niye Dağladın sinemi kor ettin zalim Bülbül idim geldim kondum dalına Kıyamadım el değmedim gülüne Can istesen can verirdim yoluna Her günümü ah u zâr ettin zalim Şu gönlüme pençe vurdun yaralı Ah vefâsız olmuyorsun oralı Geçen günler birbirinden karalı Kara bahtı bana yar ettin zalim Bana ettiğini bir gün çekersin Gizli gizli yaşlarını dökersin Sen de bir soysuza boyun bükersin Sanma ki bu işte kâr ettin zalim Bahtiyar olanın gönlü engindir Sevda çekenlerin bağrı yangındır Zulmetmede ancak Aslı dengindir Herdem başka sebep var ettin zalim Yorgun Gene bugünlerde bir hal var bende Ne kadar gülsem de yüzlerim yorgun Dosta gidem dedim can yok bedende Nasılsa tutmuyor dizlerim yorgun Ben beni kendimden saklar dururum Deli miyim diye yoklar dururum Bilmiyorum neyi bekler dururum Bakarım yollara gözlerim yorgun Bahtiyar başımdan duman gitmiyor Bir çile ki eksilmiyor bitmiyor Nasıl anlatayım gücüm yetmiyor Dilim dargın bana sözlerim yorgun Gözün Aydın Sana koşan şu gönlümü Yordun haydi gözün aydın Bekliyordun bu günümü Gördün haydi gözün aydın Ah vefasız uydun ele Zarardasın bile bile İstediğin o menzile Vardın haydi gözün aydın Kendine edermiş eden Sonunda ödermiş eden Aklın sıra on ikiden Vurdun haydi gözün aydın Kovanımdan çaldın balı Yağma ettin deli dolu Sırtıma nice vebalı Sardın haydi gözün aydın Bülbül dem tutarmış güle Fıtratında vardır çile Bunca emeğimi yele Verdin haydi gözün aydın Daha ne diyeyim sana Hiç sitem gönderme bana Bahtiyar der muradına Erdin haydi gözün aydın		Zaman Üstü Dört mevsimi bir arada Yaşıyorum zaman üstü Ne denizde ne karada Koşuyorum zaman üstü Bir el göğe çekti beni Bir boşluğa çaktı beni Nazarıyla yaktı beni Üşüyorum zaman üstü Başım belaya doymuyor Dertleri dertten saymıyor Gönlüm dünyaya sığmıyor Taşıyorum zaman üstü Terketmişim küsurları Nimet bildim kusurları Tek nefeste asırları Aşıyorum zaman üstü Bilmiyorum ben nerdeyim Gah ordayım gah burdayım Hem aşikar hem sırdayım Coşuyorum zaman üstü Bahtiyar'da derin çile Duygularım gelmez dile Şu kendime kendim bile Şaşıyorum zaman üstü Bilir Emri bil marufu kolaydır sanma Cahil mihnetini çekenler bilir Mahşeri mizanı alaydır sanma Yaşını içine dökenler bilir Ben insanı günahıyla yeremem Fakir zengin diye değer veremem Hak yaratmış derim hakir göremem Kibiri yürekten sökenler bilir Muhabbet duyarım Mevla dostuna Girmedim ömrümde kuzu postuna Dar gününde yarasının üstüne Sabır ilacını ekenler bilir Kimisi gaflette arar karını Günah için bekler durur yarını Gel Bahtiyar senin ah u zarını Beli hak yolunda bükenler bilir Boşuna Zamanı durdurmaya Hiç uğraşma boşuna Ateşi dondurmaya Hiç uğraşma boşuna Şimşek ışıksız çakmaz Sular yukarı akmaz Balık kavağa çıkmaz Hiç uğraşma boşuna Durmakla yol alınmaz Cimriden mal alınmaz Sinekten bal alınmaz Hiç uğraşma boşuna Çölde sümbül açar mı Kurt kuzudan kaçar mı Deve kuşu uçar mı Hiç uğraşma boşuna Mazlumun ahı kalmaz Ah alan iflah olmaz Cahiller öğüt almaz Hiç uğraşma boşuna İğneden deve geçmez Kedi sirkeyi içmez Kin eken sevgi biçmez Hiç uğraşma boşuna Ömrüne eyle nazar Bitiyor azar azar Çirkine değmez nazar Hiç uğraşma boşuna Kul hatasız olur mu Suç alıcı bulur mu Dünya sana kalır mı Hiç uğraşma boşuna Hani eski mesel var Viran yerde Bahtiyar Olunur mu güzel yar Hiç uğraşma boşuna Bilmedim Hiç ummazdım birgün ansız karşıma Bir güzel çıkacak günü bilmedim Ağrısız kaygısız garip başıma Çile gelecekmiş bunu bilmedim Seven insanlara bakar gülerdim Mevlam akıl versin diye dilerdim Aklımın ucundan geçse silerdim İçimdeki gizli beni bilmedim Bahtiyar sanmıştım kendi kendimi Gönül denen nesne yendi kendimi Bir nazarla tuz buz ettin bendimi Yaman bakışınla seni bilmedim Özümsedim Güzelliğin gözlerime nakşettim Yüzlerini özümsedim yaban gül Bakışını şu gönlüme hapsettim Gözlerini özümsedim yaban gül Daha böyle bir periyi kim görmüş Hak tüm zarafeti hep ona vermiş Yüreğinin şavkı dışarı vurmuş Özlerini özümsedim yaban gül Bahtiyar'ım evet dostlar bahtiyar Kime nasip olmuş acep böyle yar Dudağından dökülenler kehribar Sözlerini özümsedim yaban gül Gülüm Aman duymasın nadanlar Yüreğinde sakla gülüm Suçum seni sevmekse yar Ben masumum akla gülüm Gel otur güzel yanıma Kanın karışmış kanıma Göz koyduysan şu canıma Kirpiğinle okla gülüm Bahtiyar'ım düşme dile Düşenler çekiyor çile Rüyamda da olsa bile Ara sıra yokla gülüm

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com