Osman Kaya - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Osman Kaya

Bir dağı bir duman nasıl sararsa Kapattı başımı sardı bu sevda Irmak bir ovayı nasıl yararsa O şekil bağrımı yardı bu sevda Osman dertler için tapulu arsa Tanrı bana vermiş ne bela varsa Aç kurt bir sürüye nasıl dalarsa Saldırdı içime girdi bu sevda
1947 yılında Ardanuç'un Göraşet (şimdiki adı Kutlu) köyünde doğdu. Ancak nüfusa 1951 olarak geçmiştir. İlkokulu köyünde okudu. Şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Şiiri ve aşıklık geleneğini öğrenmesinde özellikle köylüsü Sancaktar Demir'in (1917-1989) katkısı oldu. 15 yaşındayken bir arkadaşıyla birlikte, başlık parası biriktirmek için gurbete çıktı. Önce İstanbul'a sonra da Adana'ya gitti. 19 yaşında 2 kitabı yayımlandı. Sonraki yıllarda ortaokulu ve liseyi bitirdi. Faruk Nafız Çamlıbel, Behçet Kemal Çağlar, Cemal Safi, Halil Soyuer gibi birçok tanınmış şairle görüştü. Bazılarından özellikle yakın destek gördü. Edebiyata ilişkin çok geniş bir arşive sahip olan Osman Kaya, kendi yöresinin birçok şairinin eserini de bulundurmaktadır. Bazı şiirleri bestelenen, birçoğu çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda yayımlanan Osman Kaya'nın "Okullar Sesleniyor" (1966), "Yeşil Adana'nın Acı Destanları" (1966), "Yaylalar" (1966), "Elleme" (1983) ve "Yaşamımdan Çizgiler" (1986) adlı kitapları yayımlandı. Ayrıca "Bir Ömrün Şiirleri" (2002) adlı son kitabı yayımlandı.
Üstüne Bırak doksan dokuz bırak yüzleri Dertlerin bin olmaz binim üstüne Gözlerin bir güzel görür dünyayı Kız yemin ederim dinim üstüne Gençliğini saklasan da pusuda Görünür hayalin havada suda Unutmaya çalışsan da uykuda Yürür perilerim cinim üstüne Tepelerden sen doğ gün sonra çıksın Bilirim ki gece üçte ayıksın Ben konduya sen villaya layıksın Kondur sarayını inim üstüne Cevabın gelmese bir Güleserim Şiir değil mektubu da keserim Darılırım ebediyen küserim İnan ki kin olmaz kinim üstüne Görseydi Güzel gözlü birine En zeki insanı aptal ederdi Gözlerini güldürende görseydi Tanrı kulda gözü iptal ederdi Kirpikleri kaldıranda görseydi Durup gizli gizli bakarken kıza Düştüm yüzündeki çifte havuza Harbi kayıp ettirirdi Yavuz'a Gözlerini Çaldıran'da görseydi Belki de bu ateş sönebilirdi Osman her güçlüğü yenebilirdi Yeniden hayata dönebilirdi Delirip de çıldıranda görseydi Dağlarım Vadisinden doruğuna kar olmuş Hep bahar olsaydı keşke dağlarım Tipi vurmuş yanakları mor olmuş Her mevsim bir güzel başka dağlarım Bin sabırla bekler Temmuz ayını Çoban Hasan göle döker koyunu İçer buz kesilmiş kaynak suyunu Bin değer villaya köşke dağlarım Yaylalar boş oğlağı yok kuzu yok Gelini yok oğlanı yok kızı yok Çökeleği kaymağı yok tuzu yok Düşürür ozanı aşka dağlarım Görünür Giysilerin kat olsa soyarım Gerdanın uzunu eni görünür Saniyede kaç kez atar duyarım Kalbinin içinde canı görünür Bir sır yatar sözlerinin altında Yaş izi var gözlerinin altında Gider gelir dışderinin altında Damarın içinde kanı görünür Şairliğim bile para etmiyor Ömrüm seni izlemeye yetmiyor Sarı saçlar gizlemeye yetmiyor Yanağında nokta beni görünür Sana ilk yazdığım şiiri sakla Hiç olmadık yerde gelirsin akla Geçer gecelerim sayıklamakla Bu gidiş Osman'ın sonu görünür Yapışmasın Cellat kız gönlümü astın saçlara Bağla kollarımı el yapışmasın Çökme ayağına bastın saçlara İncitir canını yol yapışmasın Seni hayal etmek ömre bedelmiş Bu nasıl bedenmiş bu nasıl belmiş Bir halka değiştir kopar incelmiş Gevşek tut kemere bel yapışmasın Çifteler dışarı taşmış kazaktan Körpe yıllarını koru tuzaktan Çiçekleri bile kokla uzaktan Değdirme dudağa gül yapışmasın Bir tek Tanrı bilir bu gizli sırdır Her geçen saniye bana asırdır Yanakların Afrika'da Mısır'dır Sil ipek mendille Nil yapışmasın Hatır için gönül için söz verme Her teklifi düşün cevap tez verme Osman Kaya da kim sakın yüz verme Uzak dur şerrinden kel yapışmasın İnce Olur Sen dağların Güleseri Gül bu kadar ince olur Tanrının eşsiz eseri Kul bu kadar ince olur Tuttum bir gece yanımda Değdi parmak uçlarımda Yok oldu avuçlarımda El bu kadar ince olur Er geç bu ateş yakacak Yıkılır ev söner ocak Sarılsam koptu kopacak Bel bu kadar ince olur Bittim yüzündeki nurda Bu renk tonu yok ki narda İz bırakmış yanaklarda Sel bu kadar ince olur Yürüse şehir yürüyor Durursa cadde duruyor Bastığı sokak eriyor Yol bu kadar ince olur Seyretmeye doyulmuyor Taramaya kıyılmıyor Tek tek saysan sayılmıyor Tel bu kadar ince olur Affetmez bu deli seni İnfaz etti astı beni Bıçak gibi kesti beni Dil bu kadar ince olur Sevgilim Her dolu kadehi bade belleyen Mey yerine zehir içer sevgilim Tanrı kovmaz Adem ile Havva'yı Hayal eken hüsran biçer sevgilim Dağı doruğundan deldiğin zaman Vadisinden Ağrı geldiğin zaman Çözüp örekleri güldüğün zaman Yanağında çiçek açar sevgilim Sabah köye sen çık güneş çıkmasın Çok tarama sarı saçlar akmasın Dolu bak gözlerin boşa bakmasın Gider gençlik elden uçar sevgilim Öyle uzak durma beri gel beri Gir sokul yanıma çekilme geri Beni senin aşkın etti serseri Değildi ki Osman naçar sevgilim Vermişsin Sorulmamış soru sorup İnsanlara not vermişsin Beyin taşıyana akıl Olmayana ot vermişsin De ki senin nene gerek Olursun her yüke direk Kendin gidip sürünerek Başkasına at vermişsin Vakit yaklaşıyor derken Dünyadan geçip giderken Osman'ı öldürüp erken Birine hayat vermişsin		Gözlerini Güneş batar mavileri yumanda Ne olur kapama hiç gözlerini Kaybolur dağlarım siste dumanda Bana göstermemen suç gözlerini Çaktır şimşekleri estir rüzgarı Çözülsün buzullar erit şu karı Dağıt yüzündeki top bulutları Ör de gizlemesin saç gözlerini Bir Artvinli bir Rizeli olurdun Yerimde olsaydın deli olurdun Yarışmada göz güzeli olurdun Daha büyülerdi taç gözlerini Bir canlı varlığa kem baktırmazdım Seni yeryüzüne bıraktırmazdım Böyle ağlatmazdım yaş aktırmazdım Ne çare keşfettim geç gözlerini Senin bir benzerin başka elde yok Bunca gelmiş geçmiş bir nesilde yok Siyahı beyazı hiçbir kulda yok Tanrı sana vermiş baç gözlerini Otuz Miliyonun Otuz miliyonun yarısı kızdır Evlenmeye kalksan azlanıyorlar Övdükçe onları aydır yıldızdır Tepemize çıkıp nazlanıyorlar Birini alıp da kaçamıyorum Ayşe'yi Fatma'yı seçemiyorum Yazın sokaklardan geçemiyorum Bilmem kışın nerde gizleniyorlar Başımıza gelecekti bu da mı Karakışta efkar basar adamı Tipi vurup soğutunca odamı O zaman daha çok özleniyorlar Bana Ver Gönlümü yol yaptın gözümü çeşme Ne kadar derdin var yarab bana ver Yapalım seninle tekli sözleşme Günde bir yetmişlik şarap bana ver Bir anahtar her kilide gireyim Bir göz ver doğayı özel göreyim Kötüyü çirkini güzel göreyim Büyülü sihirli bir hap bana ver Yahudi Katolik dinsiz dinliye Amerikalıya Rusa Çinliye Hepsi bir sofrada yesinler diye Şöyle çapı geniş bir kap bana ver Serçe karakışta çamda ne yapar Fare zehirlenip damda ne yapar Amerika Vietnam'da ne yapar En büyük sorumlu hesap bana ver Füzeleri fırlatırlar fezaya NBC'yi dağıtırlar uzaya Katilleri getireyim hizaya Şöyle sağlamından bir sap bana ver Yine garibanın canı yandı mı Şu güçlü güçsüzü yine yendi mi Çaresi yok asacağım kendimi Beş altı kulaçlık bir ip bana ver Doğaya insancıl görüş getirsin Özgürlüğü karış karış getirsin Her satırı bize barış getirsin Her dilde okunsun kitap bana ver Osman Meryem Ana yapar zilli köçekten Lalenin adını gül yapar Osman Değil öyle bin bir türlü çiçekten Deve dikeninden bal yapar Osman Ne zaman ne yapar hiç gelmez akla Betona şiiri yazar tırnakla Yalçın kayaları kazar tırnakla Geçitsiz dağları yol yapar Osman Değiştiremedi düz gidişini İnada bıraktı nice işini Söküp ağzındaki altın dişini Dostun mektubuna pul yapar Osman İnsanda bu vahşet bu kin kan niye Güç veren kim Padgorni'ye Henri'ye Bir yerde kul olur yüce Tanrıya Bir yerde Tanrıyı kul yapar Osman Kara Kız Gözyaşın olmasa yağmur yağmazdı Her damlası içerimde yara kız Akan seller yeryüzüne sığmazdı Üç saniye ağlasaydın kara kız Al mendilim şu yaşların sil hele İki yanağında olmuş zelzele Bitek ova gibi kapılıp sele Gider yüzündeki deri kara kız Bak bir avuç toprak oldu yığıldı Kaya'ları paramparça dağıldı Yüzündeki barajlarda boğuldu Öldürdün Osman'ı yürü kara kız Senin Bir dönüm bağın yok tapuya varsan Martı bilmez denizlerin var senin Ne şehirde evin ne köyde arsan Ne de bir mezarlık yerin var senin Kar yok veresiye alır satarsın Şöyle kıtalara bir göz atarsın Şafak vakti ufuklardan tutarsın Güneş gibi el fenerin var senin Bir buğdaydan bir hurmadan yarattın Yorulmadan hiç durmadan yarattın Canlı cansız el vurmadan yarattın Akıl almaz çok hünerin var senin Hiçbir kulun bir kuluna uymadı Osman'ın söyledi kimse duymadı Aç gözlü kulların yedi doymadı Dünya gibi bir dönerin var senin Bu Sevda Bir dağı bir duman nasıl sararsa Kapattı başımı sardı bu sevda Irmak bir ovayı nasıl yararsa O şekil bağrımı yardı bu sevda Siyah saçlar topuğunda dizinde Şiir yazar ayağının izinde On altı on yedi on sekizinde Büktü bellerimi kırdı bu sevda Osman dertler için tapulu arsa Tanrı bana vermiş ne bela varsa Aç kurt bir sürüye nasıl dalarsa Saldırdı içime girdi bu sevda Olsaydı Mücadele eder yorulmazdım ki Mantığıma uygun işim olsaydı Değil kul Tanrıya karşı koyardım Beni bir anlayan eşim olsaydı Aklın almadığı hayalim vardı Kör görür işitir sağır duyardı Afrika'da aç kalmazdı doyardı Evrene yetecek aşım olsaydı Allah şahit dediğimi yapardım Havadan denizden karadan yardım Sokak sokak yoksul insan arardım Dağıtırdım üçüm beşim olsaydı Değil öyle bolluk var zamanımda Tükenmiş anımda zor zamanımda En son nefesimde dar zamanımda Hatırlayan arkadaşım olsaydı Geçenden fatiha dilenen değil Doğa şartlarında silinen değil Yaşama süreci bilinen değil Bir ölümsüz mezar taşım olsaydı

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com