Ozan Yusuf Polatoğlu - Ozanlarımız

	ana sayfa türkü sözleri türkü notaları türkü hikayeleri gönül verenler bağlama-nota ozanlarımız halk müziği konser-tv kitaplık yazılar sözlük arşiv linklerimiz görüşleriniz site içinde ara Güncellemelerden haberdar olmak için e-mail listemize üye olunuz. İsim: E-mail:

Ozan Yusuf Polatoğlu

Bir yol düşün benim gönlüm Ecel için çare mi var Yıl üstüne yıl yaşasan Tükenmeyen süre mi var Polatoğlu bükülüyor Yaprak daldan dökülüyor Başa gelen çekiliyor Çekilmedik yara mı var
1956 yılında Oltu'da doğdu. İlk ve ortaöğrenimini orada tamamladı. Küçük yaşlardan beri öğrenmeye başladığı aşıklık geleneği, yörenin birçok aşığının da etkisiyle şiir yazmaya, türkü söylemeye dönüştü. 1972'de gittiği Almanya'da, Maden Meslek Okulu bünyesinde eğitim gördü. Ozan Polatoğlu, şiirlerinde sevgi, özlem, gurbet ve tasavvuf gibi çok çeşitli konuları işlememektedir. Son dönemde, birçok konunun yanında, Türkiye'den Almanya ve öteki Avrupa ülkelerine göçün öyküsü niteliğindeki şiirlere ağırlık vermektedir. Özellikle Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde konserler veren Polatoğlu, Türkiye'deki birçok yarışmada birincilikler de olmak üzere değişik ödüller aldı. Bugüne dek 11 kaset hazırlayan Ozan Polatoğlu'nun, değişik konulardaki yazı ve şiirleri, incelemeleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda aktarıldı. Konserlerinin yanında, halk şiiri ve müziği üzerine çeşitli seminerlere de katılan Polatoğlu, şiirlerinin bir bölümünü, "Düşmeyen Bayrak" (1978), "Gönlümü Dinlerken" (1988) ve "Göç Göç Oldu" (1996), "Burası Feşmekistan" (2000) ve "Söz İkliminde" (2000) adlı kitaplarda topladı. Ayrıca yayına hazırlanmış kitap çalışmaları bulunmaktadır.
Bu Sıra Rüzgara kapıldı dalım budağım Sandal da su tutar oldu bu sıra Sudan tat almıyor dilim dudağım Sabır taşı yutar oldum bu sıra Ölçüye vurmak zor emeği teri Her sözü demek zor gelse de yeri Diken batardı ya eskiden beri Güller bile batar oldu bu sıra Polatoğlu bir devrandır dönüyor Sevmeyenler sevenleri kınıyor Gönül vefa diye diye yanıyor Çok alıngan beter oldu bu sıra Çare mi Var Bir yol düşün benim gönlüm Ecel için çare mi var Yıl üstüne yıl yaşasan Tükenmeyen süre mi var Bir sabaha bir akşama Bir gamdan öteki gama Şad olmak istersin amma Elalemden sıra mı var Can canandan bölünmüyor Yollar uzak gelinmiyor Dikensiz gül bulunmuyor Değişmez bir töre mi var Polatoğlu bükülüyor Yaprak daldan dökülüyor Başa gelen çekiliyor Çekilmedik yara mı var Gelir Dalgın dalgın bakar durur gözlerim Bir ses duysam sanırım ki yar gelir Bilmem neyi arar neyi özlerim Su içinde suya yanmak zor gelir Bahar gelir geçer bir tek gül vermez El uzatsan umdukların el vermez Yürü desen zalim felek yol vermez Geri dursan yiğitliğe ar gelir Polatoğlu bir arzu var içimde Tarif olmaz izah olmaz biçimde Bazen kaybolurum zerre içinde Bazen dünya tek başıma dar gelir Gidiyor Kendine gel deli gönül kendine Zamane başını almış gidiyor Akıl ermez bu feleğin işine Evvel ahir böyle gelmiş gidiyor Aynalar gülerken insana önce Sonra alay eder inceden ince Bugün açılırken yeni bir gonca Dün açılan çiçek solmuş gidiyor Gurbeti tarife yetmiyor sözler Gönül bu illa da yurdunu özler Oltu ırmağını arayan gözler Ren'in sularına dalmış gidiyor Birgün tesellide birgün mihnette Her nimetin külfeti var elbette On beşimde geldiğim bu gurbette İşte yirmi sene dolmuş gidiyor Yaraları saklı iken derinde Tebessüm eylerdi yerli yerinde Yağmurlu rüzgarlı günün birinde Derler Polatoğlu ölmüş gidiyor Saklıyorum Aşkımı Elbet bir Leyla'ya Mecnun'um amma Çölden bile saklıyorum aşkımı Yıktım feryadımı suskunluğuma Dilden bile saklıyorum aşkımı Bahçesinde kuruduğum bilmiyor Ateşinde eridiğim bilmiyor Gayesiyle yürüdüğüm bilmiyor Yoldan bile saklıyorum aşkımı Uyandıkça artan uykularım var Benliğimi aşan duygularım var Kerem derler deyu kaygularım var Külden bile saklıyorum aşkımı Gözümün yaşını kimse görmesin N'olur sır dünyama kimse ermesin Halimi canana haber vermesin Yelden bile saklıyorum aşkımı Figanım aleme yayılır diye Derdim şikayetten sayılır diye Dikenden çektiğim duyulur diye Gülden bile saklıyorum aşkımı Polatoğlu bir söz diyemiyorum Yandığım aleve doyamıyorum Saz beni ben sazı oyalıyorum Telden bile saklıyorum aşkımı Güzel Nedir bu gizli hal nedir bu esrar Hayalin aklımdan çıkmıyor güzel Gözlerinin beni yaktığı kadar Alevler közleri yakmıyor güzel Sana bağlanalı kaldım avare Vuslatsız hasrete var mıdır çare Gönlüm gül yüzüne baktı bir kere Daha başkasına bakmıyor güzel Bir ilk tebessümdü bir son gülüştü Bir solgun hatıra albüme düştü Ağlamak sızlamak kalbime düştü Gayri gözümden yaş akmıyor güzel		Sevdiğim Şafaklar atsa da doğsa da güneş Bahtın yolu açılmıyor sevdiğim Beklemek de ateş vuslat da ateş Bu yanıştan kaçılmıyor sevdiğim Her deminde gönül seni soruyor Çilenin üstüne hayal kuruyor Duygu yürüyünce fikir duruyor Kara aktan seçilmiyor sevdiğim Arzu tazelenir rüzgar esende Esiyor bir rüzgar beklemesen de Öyle bir sevda ki geçtim desen de Geçilmiyor geçilmiyor sevdiğim Geliyorum Umut ettim girdim yola Sana doğru geliyorum Sevgin ile dola dola Sana doğru geliyorum Dünleri bıraktım dünde Yeniden oldum bugünde Aradığım hayat sende Sana doğru geliyorum Ne söylersen söyle beni Yıllar etti böyle beni Böyle kabul eyle beni Sana doğru geliyorum Polatoğlu vuslat bekler Açalı gerçek çiçekler Tükendi tozpembe renkler Sana doğru geliyorum Kardaş Dünya dünya diye tanıtılır da Dünyalık ameller işlenir kardaş Varoluş gayesi unutulur da Ne acayip şeyler düşlenir kardaş Kuvvetlinin devran sürdüğü yerde Haklının mahzunca durduğu yerde İnkarın itibar gördüğü yerde Elbette ki iman taşlanır kardaş Baharlar bağ bostan bitire dursun Çiçek açıp meyva yitire dursun Her bayram bir sevinç getire dursun İnsan günden güne yaşlanır kardaş Ölçü ne sevinçte ne de tasada İbret var yaşanan bunca kıssada Akıllar helalden yana olsa da Nefisler haramdan hoşlanır kardaş Ne fayda yoldaştan sırdaştan yardan Polatoğlu mümin gitmeli burdan Hayatın ölümle bittiği yerden Sonsuz bin aleme başlanır kardaş Gurbetin Akşam oldu gün dağlardan çekildi Değişti çehresi yüzü gurbetin Hayallerim birer birer döküldü Yalanmış ikrarı sözü gurbetin Hasret canan oldu vuslat can oldu Duygu duygu eridiğim an oldu Yürek yufkalaştı alıngan oldu Gayrı çekilmiyor nazı gurbetin Polatoğlu rahat huzur koymadı Feryadıma aldırmadı duymadı Civan gençliğimi yedi doymadı Bilmem canımda mı gözü gurbetin Gelir Dalgın dalgın bakar durur gözlerim Bir ses duysam sanırım ki yar gelir Bilmem neyi arar neyi özlerim Su içinde suya yanmak zor gelir Bahar gelir geçer bir tek gül vermez El uzatsan umdukların el vermez Yürü desen zalim felek yol vermez Geri dursan yiğitliğe ar gelir Polatoğlu bir arzu var içimde Tarif olmaz izah olmaz biçimde Bazen kaybolurum zerre içinde Bazen dünya tek başıma dar gelir Güzel Dost Işık ışık bütün gece boyunca Seni gördüm seni gördüm güzel dost Gördüm amma göremedim doyunca Yine seni sana verdim güzel dost Gönül düştü düşte neler düşlüyor Hüzünlerim içten içe işliyor Sızılarım benden sonra başlıyor Ben değilim benim derdim güzel dost Özümün farkına varıyor oldum Alevi alevle sarıyor oldum Yandıkça yanmayı arıyor oldum Sevda iklimine girdim güzel dost Gönül duygusuyla oluyor kail Sabır da artıyor arttıkça meyil Sevginin esrarı vuslatta değil Nihayet bu sırra erdim güzel dost

anasayfa l notalar l sözler l bağlama l hikayeler l gönül verenler
halk müziği l ozanlar l yazılar l kitaplık l konser-tv l linklerimiz l görüşleriniz

Herhangi bir konuda yazışmak için: turkuler@turkuler.com